WILLY SLUITER - 150 JAAR

Vanaf 25 augustus tot en met 29 oktober is in KunZt de expositie Willy Sluiter - 150 jaar te bezichtigen.

De tentoonstelling toont de grote collectie Willy Sluiter waaronder enkele nooit vertoonde werken die de gemeente Zwijndrecht in bezit heeft.

Van vrijdag 25 augustus t/m zondag 29 oktober 2023 is bij KunZt de nieuwe tentoonstelling 'Willy Sluiter – 150 jaar' te bewonderen. Deze landelijk bekende schilder, met Zwijndrechtse ‘roots’, maakte veel kunstwerken in verschillende stijlen. Daarnaast heeft hij de nodige schilderijen en schetsen gemaakt met typisch Zwijndrechtse onderwerpen: van riviergezichten over de Oude Maas tot aan hardwerkende arbeiders en glasblazers. Daarmee geven zijn werken ook een mooi beeld van Zwijndrecht aan het begin van de vorige eeuw. De gemeente Zwijndrecht heeft zo'n 120 werken van Sluiter in bezit. De vele schetsen, schilderijen en aquarellen worden speciaal voor zijn 150e jubileumjaar verplaatst naar expositieruimte KunZt.

Nationale en internationale roem
De schilderijen, affiches, spot- en politieke prenten maar vooral de schetsen van Willy Sluiter worden nog altijd zowel nationaal als internationaal geroemd. Sluiter doet inspiratie op in Parijs, München, Barcelona, Venetië, Rome en zelfs in Nederlands-Indië. Op die manier komt hij in aanraking met allerlei heersende en opkomende kunststromingen zoals het realisme, impressionisme en het expressionisme. De schetsen vormen de basis voor grote schilderijen en aquarellen die Sluiter in binnen- en buitenland verkoopt. Zijn werk is nog steeds door heel Nederland te vinden, waaronder in het Singer Museum in Laren, het Dordrechts Museum, Boijmans van Beuningen en het Katwijks Museum en 120 van zijn werken bij KunZt.

Willy Sluiter in Zwijndrecht
Op tienjarige leeftijd verhuist Willy Sluiter met zijn ouders in 1883 naar Zwijndrecht. Zijn vader is notaris en behoort tot de hogere klasse in de gemeente. Het gezin betrekt een huis aan het Veerplein, de belangrijkste plek in een dorp met op dat moment ongeveer 6000 inwoners. Veel schetsen van zijn naaste omgeving. Hierbij beeldt hij vooral mensen uit; of het nu arbeiders aan de havenkant of in de fabrieken zijn of mensen in hun vrije tijd. Ook schildert hij enkele riviergezichten met daarop bekende Zwijndrechtse bouwwerken als het “Thorrehoofd” en molen Welgelegen, geflankeerd door de vele zeil- en stoomboten die dagelijks over de Oude Maas varen. In deze schilderijen zijn de invloeden van het impressionisme goed terug te zien, zoals de vluchtige toets en het kleurgebruik.

Trottertentoonstelling
Vanaf 24 augustus is ook een maand lang een trotter-tentoontstelling te zien op het Raadhuisplein, waarbij enkele werken van Willy Sluiter worden uitgelicht.

Openingstijden
De tentoonstelling 'Willy Sluiter - 150 jaar' is elke woensdag, donderdag, vrijdag en zondag 13:30 – 16:30 gratis te bekijken in de expositieruimte KunZt in het Oude Raadhuis, Raadhuisplein 1 Zwijndrecht.

Colonie d’artistes hollandais - Rijsoord - Billet n°110

Rijsoord est un petit village faisant partie de la commune de Ridderkerk, bordée par la rivière Waal, sur l’ile d’IJsselmonde en Hollande du Sud.
Entre 1888 et 1914 de nombreux artistes, notamment américains, qui résident à Paris, passent les étés à Rijsoord . Leur point de ralliement est l’hôtel Warendorp. C’est John H. Vanderpoel professeur à l’ Art Institute de Chicago et étudiant à l’Académie Julian ,qui en 1888 amène ses amis.
Au fil du temps un certain nombre d’artistes, en majorité des femme, sont venues à Rijsoord : Amy Atkinson? = Frederic Bell-Smith = Minerva Josephine Chapman = Althea Chase = Elizabeth Curtis = Arthur Wesley Dow = Pauline A. Dohn = Cora F. Freer = Wilhelmina Douglas Hawley = Philip Leslie Hale = Ida C. Haskell = Julie H. Heynemann = Nannie Homans = Mary G. Hutchinson-Peixotto = Alice De Wolf-Kellogg = Mary Kellogg = Gertrud Kellogg = Roland Larij = Arthur Frank Mathews = Adèle Matthiessen? = Clara Taggart McChesney = Laura Muntz-Lyall = Walter Gilman Page = Ernest C. Peixotto = Wilbur Aaron Reaser = Alexander Schilling = Anna P. Kruser Scott = Anna Stanley= Caroline D. Wade = Charles White

De volgende afbeeldingen zijn van mijn website over schildersdorp Rijsoord gehaald:

Friedrich Kallmorgen – Der Hausierer
Pieter Molendijk par Wilhelmina D. Hawley
Laura Muntz - Portrait de Mina Berkman-van Nes
Rijsoord painting de ?
Owen Bowen – Een Rijsoords werk Owen Bowen
Wilhelmina Douglas Hawley peinte par Laura Muntz,
Frederic Marlett Bell-Smith – Rijsoord
Roland Larij – Een moeder en dochter
Wilhelmina Douglas Hawley
Wilhelmina Douglas Hawley - Vrouwen-aan-de-Waal
John Vanderpoel - Portrait of a Lady

Een collage van schilderijen van W.D. Hawley, en van andere kunstenaars, op deze Franse website van ingenieur Claude Depras (* Montreal 1932).

"La peintre et coloriste américaine Wilhelmina Douglas Hawley est née le 13 juillet 1860 à Perth Amboy, près de New York.
Elle a étudié à l'académie Julian de Paris et à fréquenté une colonie d'artistes dans le village de Rijsoord au sud de la Hollande où elle a capturé les villageois et leurs familles dans leurs costumes traditionnels avec ses huiles et ses couleurs à l'eau.
Elle meurt en 1958 à 97 ans."

"Ledenvergadering
Zoals in ons vorige mededelingenblad was aangekondigd,
is onze jaarlijke algemene ledenvergadering op woensdag 10 mei a.s. in
het Hervormd Jeugdcentrum aan de Vijverhof en begint op 19.30 uur.
We willen u hierbij van harte uitnodigen voor deze ledenvergadering.

Agenda
...

PAUZE

20.30 uur Openbare lezing
De heer Jan Plaisier uit Rijsoord vertelt u over
Het internationale schildersdorp Rijsoord
Gedurende 1887-1914 bezochten honderden buitenlandse kunstschilders in de zomermaanden Rijsoord.
Het dorp kreeg daardoor internationale bekendheid. Het weergeven van het dagelijks leven door kunstenaars was in die tijd zeer populair. Er waren veel overeenkomsten tussen de dorpen H.I. Ambacht en Rijsoord.
De bewoning langs de Waal en het gebruik van de Waal alsmede de vlasbewerking speelden hierin een grote rol.
Het buiten schilderen was zeer populair en de schilders hebben dan ook diverse werken van Ambachtse taferelen gemaakt. Bij de presentatie maakt u kennis met deze bijzondere geschiedenis."

John Vanderpoel had ooit te weinig geld om het portret van een 'Dutch shepherd girl' (Hollandse schapenhoedster) in te lijsten geheel te lijsten.
Als oplossing zaagde hij een stuk van het schilderij af, zodat alleen nog het hoofd en de schouders te zien waren.

BEVERLY LABORS
FOR BEAUTY AND
FINDS TREASURE

Art Works Now Valued at
Nearly a Million.

[Continued from first page]

“you own the best thing Dufner ever did!”

What is this that is drawing you to
the west wall and then making you
slowly back ten paces ‘from it? It is
Berger Sandzen’s “ Norwegian Moun-
tain Lake at Sunset.” Viewed close
to, it is'a crazy quilt of big gobs of
paint, all laid on with a palette knife.
Bui as you recede from it—ah! Then
it becomes what it is—a mountain
lake shimmering in the most entrance:
ing lights. Children cry out with
pleasure in the witchery of the thing.

Nearly Five Hundred Lures.
Such are a mere half dozen of the
nearly 500 lures that make the John
H. Vanderpoel memorial worth at
least an hour’s pause on your next
automobile jaunt into southerly Chicago.

To many visitors the supreme lure
of this gallery lies as much in what it
does not contain as in what it does
contain. In other words, its walls are
undefiled by any of those nauseating
nudes and preposterous landscapes to
which the most egregious crew of
daubers that ever mandhandled art
have bamboozled some galleries of re-
pute into according wall space. The
Vanderpoel’s note is pure beauty and
tender sentiment. It is a radiant room
in a setting of foliage and flowers-
serene, sweet, gracious.
The story of how the gallery started
is another of its lures, for the collec-
tion is a tribute to the memory of a
man who for many years was a great
neighbor and a fine painter in what
the late Elia Peattie used to call
“your lovely, tree shaded, friendly
town of Beverly Hills,’’ a suburb, by
the way, named for the Massachusetts
town of Beverly. a few miles north
of Salem. as a result of the insistence
of William M.R. French, former di-
rector of the Art institute, who lived
in the suburb.

Not So Popular with Big Public.
John Vanderpoel, a small, .hunch-
backed man, all ardor and honesty,
was born in Rijsaard [NB. niet Rijsoord, maar Haarlemmermeer!], Holland, Nov.
15, 1857, and died in St. Louis, Mo.,
in.1911 in the arms of John A. Camp-
bell. Vanderpoel’s work was pensive
and strong, but he was more highly
regarded by painters than popular
with the big public, though Chicago
Icng since named an avenue and a
public school in his honor. Anyway,
he never accumulated a fortune, but
he found abiding joy in his art and
so he was rich.
But once he was-as “the big pub-
lic” measures values-so poor that,
having painted a Dutch shepherd girl
full length, he had not money enough
to have her framed full length. So he
cut the picture off at the bust and
had it framed as a head and shoulders.
As such his "Holland Shepherd Girl”
hangs on the north wall of the gal-
lery, a work low in tones and in the
Rembrandt manner.
Near it hangs his water color, “The
Empty Cradle,” a heart searching
thing that brings tears to women’s
eyes. That is no fanciful statement.
The woman aid on the gallery’s staf
who was cleaning the picture yester-
day said, “It always makes me want
to cry.” That was Vanderpoel’s qual-
ity-poignancy.

Hat Passed in Beverly Hills.
In 1913, two years after his death,
his sister, Mrs. Marie Leenheer, also
now gone, told Mrs. John A, Campbell
of Beverly Hills that the Clio club,
a west side organization, was disband-
ing and hence selling its possessions,
among them Vanderpoel’s painting,
“The Buttermakers,” which the club
had bought in 1897.
“That picture,” said Mrs. Campbell,
‘‘ ought to belong to Beverly Hills
end it ought to hang in the school
that has been named in your brother’s
memory.”
‘So it should!” said John Campbell
and, as he puts it now, “the hat was
passed among the good neighbors and
‘The Buttermakers’ was bought for
$650. Within six weeks we were of-
fered $2,000 for it. Refused, of course!’
In 1914 the painting was presented
to the school and at the ceremony of
unveiling the indefatigable Dudley
Crafts Watson-now one of the pun-
Gits of our Art institute’s faculty, but
then, at. the age of 28, director of the Milwaukee Art institute-put in his
oar.

Portrait of John' Vanderpoel, by Samantha Huntley,
which occupiesplace of honor in Vanderpoel memorial in Ridge park.[TRIBUNE Photo]

So Dudley Became Daddy.
“Now, friends,” said he in his un-
veiling speech, ‘“‘don’t let this be the
end of this beautiful tribute. Scores
of American painters loved and hon-
ored your neighbor, Ask each of them
to contribute one of their works-
more if they will-to a great memorial
to Vanderpoel.”
“T tucked that idea in the back of
my head,” said Mr. Campbell-in tell.
ing me the story, “and soon we Di-
rector French and Assistant Director
WN. H. Carpenter and Trustee Charles
N. Hutchinson of the Art institute
sent out an invitation along the lines
Mr. Watson had suggested. John Johansen,
painter of the famous
‘Woman Sewing’ in this gallery and
now painting the Franklin Roosevelt
family, and Joseph P. Birren also
signed the invitation. That gave the
project special standing because they
were known all over the United
States.

“The response was immediate and
generous, but the result, in a way
curious for today this gallery is bet-
ter known among painters in New
York, Philadelphia, and San Francisco
than it is in Chicago. The great
Metropolitan gallery of New York
works cordially with us in securing
gifts and writes four or five times a
year, asking what's new with us and
keeping - us in touch with New York
artists.

Harriet Blackstone Helps.
“And an artist of the rank of Har-
riet Blackstone, born in Glencoe, but
now of New York, willturn on a ris-
ing painter at a dinner party and ask,
‘You represented in the Vanderpoel
gallery?’
“Never heard of it.’
“More shame ‘to you ought
to be represented there.’
“And pretty soon he is," concluded
Mr. Campbell, who for twenty-one
years has done at his own. expense
a vast amount of the clerical work,
looked after most of the detail, and
done much of the begging for the John
H. Vanderpoel Art Association, Inc.
For thirty-eight years a resident of
Beverly Hills, he now lives in Lake
Bluff and travels 110 miles a day by
auto five days a week to and from the
tasks of his volunteer curatorship. But
he shies away from recognition of all
that labor of love and when Tue TRIB-
UNE'S Mr. Tinsley wanted to take his
photograph yesterday he had to ma-
neuver the curator into a corner. The
job being done, Mr. Campbell made
THE TRIBUNE’S Mr. Bennett promise
that he would ask THE TRIBUNE not
to use the photograph.

Study of a girl, one of the 35 works by John Vanderpoel in the
notable collection at the gallery in Ridge park, 96th street and Longwood drive.
Every visitor pauses before this simple but strangely
elusive study, called the "The perplexing problem".

Charles Kelley’s Courage.
But there is one tireless friend of
the gallery about whom Mr. Campbell
will talk till closing time. He is the
aforementioned Mr. Kelley, who utters
the deciding word as to what shall go
on the walls-a stern, thankless job
requiring a critic of character as well
as of knowledge. Sometimes Mr.
Campbell, knowing that a well meant
but mediocre gift must be ‘declined,
“But what - what
- shall-I tell this donor, Charles? It’s
a heartbreaking letter to have to
write!”
“Blame me,
back is broad.”
“Charles is this gallery’s right hand
in a dozen ways,’ muses Campbell.
Mr. Kelley’s colleague, Mr. Watson,
has had a career in the. art world that
has brought him many, honors-to
have been accepted in his youth as a
pupil by Sorolla was no insignificant
one and nation-wide recognition of
him as originator of “music-picture
symphonies" was a signal one-but
of all his honors he most values his
part in the launching of the Vander-
poel memorial and he loves to be
called “the daddy of the gallery.”
Another good friend of the gallery
has just come upon its scene. He is
Robert Dunham, president of the new
park consolidation, and he has prom-
ised that he will use his hest efforts v
to hasten the construction of a
$150,000 wing on the present gallery,
which now is overcrowded.
Beverly Hills has never saddled the
upkeep of the gallery on anybody but
itself. That expense is $1,000 ayear
and is met by a:$1-contribution from
anybody in “the hills” or elsewhere
who wishes the ‘project to flourish.
There are, such contributors as far
away as New York.
Never since the purchase of "The
Butermakers" for $650, twenty-one
years ago, has a dollar been spent for
All the treasures are gifts
of native and foreign artists.
In 1929 the gallery outgrew: its
space in Vanderpoel school and - save
for 150 paintings - was moved to the
Ridge park fieldhouse, which the orig-
inal Beverly Hills park commission
built for the community.
Mark this:
The gallery is open to you any hour
of any day you demand. it shall be.
The fixed hours are from 1 to 5 o’clock
Sunday afternoons in summer, 1 to 3
o’clock in winter, and on Wednesday
afternoons in autumn, winter, and
spring... But upon. request the care-
gallery to anybody any time.

RIDDERKERK - De Amerikaanse kunstenaar en docent John H. Vanderpoel (1857-1911) kwam vanaf 1886 jaarlijks in de zomermaanden vanuit Parijs met een groep academieleerlingen naar Rijsoord. Hij legde mede daarmee de basis voor de kunstenaarskolonie die ruim 25 jaar zou bestaan. Afgelopen vrijdag bezocht Neil Mathews met zijn dochter Erin in Rijsoord de plaatsen waar zijn befaamde overgrootvader tekende, schilderde en logeerde.

Ze werden in Rijsoord ontvangen en rondgeleid door Jan Plaisier en Alexandra van Dongen van de werkgroep Schildersdorp Rijsoord. Er was al enige tijd mailcontact tussen Neil en Alexandra, achterkleindochter van Wilhelmina Douglas Hawley (1860-1958), de Amerikaanse kunstenares die in 1892 vanuit New York samen met Vanderpoel op het schip de Veendam I onderweg was naar Parijs en door hem op Rijsoord werd gewezen en er uiteindelijk vanaf 1900 voorgoed bleef wonen.
Het contact kwam tot stand nadat Neil een verzameling tekeningen van John Vanderpoel had gebracht naar het Vanderpoel Art Museum in Chicago. Hij werd erop gewezen dat er in Nederland een werkgroep onderzoek doet naar de kunstenaarskolonie in Rijsoord en dat zij veel van zijn Hollandse werk kunnen thuisbrengen. In het museum in Chicago hangen enkele schilderijen die Vanderpoel maakte van zijn dochter Dorothy, in Rijsoordse klederdracht. Rijsoordenaar Jan Plaisier heeft bij een bezoek aan het museum enkele jaren geleden op die herkomst kunnen wijzen.

Oude familiestukken
Dorothy was de oma van Neil Mathews, huisarts uit Allentown (Pennsylvania). Hij heeft zich min of meer opgeworpen als conservator van oude familiestukken. “Niet iedereen ziet de waarde van oude foto’s, ansichtkaarten en brieven. Ik ben ze gaan verzamelen als anderen ze dreigden weg te gooien. Alleen al met de ansichtkaarten heb ik nu drie dozen” vertelt de Amerikaan. Voordat hij het vliegtuig nam naar Europa plukte hij er snel wat ansichtkaarten uit met tekst ‘Rijsoord’. Ook een mapje met oude art prints met een Rijsoordse afbeelding ging in de bagage, evenals enkele tekeningen en een oud schetsboekje van John H. Vanderpoel. Ook in dit schetsboekje staan enkele vluchtige tekeningen die mogelijk in Rijsoord zijn gemaakt.
“In het depotgebouw van Museum Boijmans van Beuningen wordt een verwant schetsboekje bewaard van Alexander Schilling, een met Vanderpoel bevriende kunstenaar uit Chicago, dat tekeningen van Rijsoord uit 1888 bevat. Dit schetsboekje van Vanderpoel is mogelijk van rond dezelfde tijd. Jammer genoeg is het niet gedateerd, in tegenstelling tot het boekje van Schilling” taxeert Alexandra van Dongen dit schetsboekje net iets later. Vanderpoel keerde namelijk regelmatig terug naar Rijsoord vanuit Parijs. Ze ziet het schetsboekje als een belangrijke aanvulling op de Rijsoordse verzameling. Neil voorzag de werkgroep ook van een nog onbekende foto van John Vanderpoel in de leeftijd dat hij ook in Rijsoord actief was. De Rijsoordse afbeelding uit het mapje art prints is een tekening van de vroegere watermolen bij Sandelingen. Dit plaatje is in Amerika afgebeeld op een veel verkocht koekblik. “We gaan alles scannen voor onze verzameling. Ook de voor- en achterkanten van de ansichtkaarten. Het geeft ons belangrijke informatie wanneer en met wie men in Rijsoord was” zegt Alexandra over de stukken die weer teruggaan naar de eigenaar.

Basis voor boek
Al het verzamelde materiaal wordt gebruikt als basis voor een nieuw boek over de kunstenaarskolonie in Rijsoord. De werkgroep heeft inmiddels vele kunstwerken geïnventariseerd van kunstenaars die in Rijsoord waren tussen 1886-1914. Het boek zal veel dikker worden dan “Dromen van Rijsoord” dat Alexandra in 2005 publiceerd.

In de krant 'The Yorkshire Post' wordt in de rubriek 'News Antiques' in het artikel
'From the Saleroom with John Vincent' het woord 'Rysoord' genoemd.


NB
- John Vincent (London) ... Since 2011 I have written an 800 word weekly column on collecting/salerooms
for Yorkshire Post Magazine ...
(https://uk.linkedin.com/in/john-vincent-90796424)
- het zal gaan om het schilderij van Owen Bowen

"Restaurant & Partycentrum De Theetuin
Pruimendijk 16
Ridderkerk
LEUK & LEKKER ETEN
AAN HET WATER"

'Portret in olieverf op doek (30cm x 40cm) van betovergrootmoeder van de opdrachtgeefster Geertje de Koning-van der Giessen (1840-1926) uit Rijsoord'

[10:02 a.m. 2 okt. 2019] 'Portret in olieverf op doek (30cm x 40cm) van betovergrootmoeder van Alexandra van Dongen; Geertje de Koning-van der Giessen (1840-1926) uit Rijsoord#olieverfportret #history #portraitpainting' [https://twitter.com/MMBroekman/status/1179305740361748480]

(beeldbank 309_5898, foto nr. 5898 d.d. 24-06-1926 'P. de Koning, Pruimedijk, Rijsoord, cab bruin kl krt') [https://beeldbank.regionaalarchiefdordrecht.nl/search/detail/id/EA1A95D0110984F00A70A92FEAA66D6C/showbrowse]