Op Ebay een print (eind 18e eeuw) van vrouwen in klederdracht op het ijs, van 'J. Pelissier [Pelicier] / L. Chapon':
"This genuine antique wood-cut engraving is titled "A DUTCH SKATING PARTY", published in the rare "The Illustrated Sporting and Dramatic News" March 1876. This dated engraving from the year of 1876 is 6 x 11 inches in size with wide margins. It is in excellent condition, highly displayable and ready for framing and is guaranteed to be as described."
Op marktplaats wordt een beschilderde kolenkit aangeboden:
Handbeschilderde KOLENKIT Rijsoord landschap tafereel
"RYSOORD JULI 1983"
(onderkant: W. de Roon)
In het veld
Tijdens de wandeling zal het ook tot een ontmoeting met kusntenares Wilhelmina Douglas Hawley (1860-1958), een rol van Caja van der poel die met de locatievoorstelling "Dromen van Rijsoord" haar levensverhaal verteld. Deze voorstelling in het veld (bij slecht weer binnen) is mede mogelijk gemaakt door een initiatiefsubsidie van de gemeente Ridderkerk.
Hawley was een Amerikaanse kunstenares die vanaf 1892 in de zomermaanden vanuit parijs naar Rijsoord kwam en er in 1899 verliefd werd op Rijsoordenaar Bastiaan de Koning en er zich na haar huwelijk permanent vestigd. Haar achterkleindochter, kunsthistoricus Alexandra van Dongen, beschreef haar leven en werken in het boek "Dromen van Rijsoord". Als werkgroeplid zet zij zich al jaren in voor het in kaart brengen van de rijke kunstgeschiedenis van Rijsoord. "In het depot van Museum Boijmans van Beuningen, waar ik als conservator werkzaam ben, worden schetsboekjes met de oudste Rijsoordse tekeningen van landschappen en dorpsgezichten die we kennen bewaard" weet zij. Die zijn in 1888 gemaakt door de kunstenaar Alexander Schilling (1859-1937), die samen met John Vanderpoel Rijsoord bezocht.
Boekentafel
in het bezoekerscentrum De IJsvogel zijn op 16 en 17 oktober enkele echte schilderijen te zien en is er van 10.00 [11.00!] tot 17.00 uur uur doorlopend een (dia)presentatie over Rijsoord Schildersdorp te bekijken. Daarnaast is er een boekentafel, waar archiefonderzoeker en werkgroeplid Erica van Dooremalen de bezoekers kan informeren over het onderzoek naar Rijsoord als internationale schilderskolonie. De wandelingen met theatervoorstelling zijn alleen op zaterdag en beginnen stipt om 13.00 en 14.00 uur. Vooraf aanmelden is niet nodig, maar deelnemers moeten wel tijdig aanwezig zijn. Op zondag kan er vanaf 13.00 doorlopend met een wandeling gestart worden als er een groep compleet is. Traditoneel heeft De IJsvogel in het weekend heerlijk appelgebak voor bij de koffie. Bezoekers wordt verzocht om te parkeren op de grote parkeerplaats van het Waalbos.
In het bezoekerscentrum de IJsvogel zijn er schilderijen te zien en wordt er een powerpointpresentatie ('diapresentatie') over het schildersdorp Rijsoord ("landschap en dorpsgezicht Rijsoord") getoond
Na een een korte introductie wordt er om 13.00 uur en om 15.00 uur een wandeling gemaakt vanuit bezoekerscentrum de IJsvogel.
Tijdens de wandeling speelt actrice Caja van der Poel buiten (bij mooi weer) of binnen (bij regen) om 13.30 en om 14.30 een verkorte versie van de lokatievoorstelling "DROMEN VAN RIJSOORD".
Op zondag 17 oktober is alleen de powerpointpresentatie en de tentoonstelling over het schildersdorp in bezoekerscentrum de IJsvogel te bezoeken.
Zaterdag 16 en zondag 17 oktober Schilders Kolonie (schilderskolonie) Rijsoord
Door Allexandra (Alexandra) van Dongen en Jan Plaisier
Maandag 18 oktober Schilders Kolonie (schilderskolonie) Rijsoord voor de jeugd
Door Allexandra (Alexandra) van Dongen en Jan Plaisier
Zondag 19 september 2021 tussen 14.00-16.00 vindt de (eerder door corona uitgestelde) locatievoorstelling Dromen van Rijsoord, met actrice Caja van der Poel,
in de voortuin van Wilhelmina's voormalige woning aan de Rijksstraatweg 66! Caja speelt Wilhelmina en blikt terug op haar leven.
De woning is deels een B&B geworden (Wilhelmina's Cottage).
Buiten in de voortuin van het voormalige woonhuis van de kunstenares Hawley mijmert zij over haar opwindende kunstenaarsleven in New York en Parijs, haar vriendschap met
Oscar Wilde en James McNeill Whistler, en blikt ze terug op haar beslissing om voorgoed in het KUNSTENAARSDORP RIJSOORD
te blijven wonen door haar huwelijk met Rijsoordenaar Bastiaan de Koning in 1901.
Op de beeldbank van het Regionaal Archief Dordrecht staat een foto van fotograaf Beerman van dit schilderij.
De foto heeft nr. 39606.
De foto is op 26 juli 1943 besteld door 'Groenendijk' uit de Willaertstraat 4 te Dordrecht.
Voor fl. 16 wordt er een kopie besteld: '30x40 D.B. copie naar teekening'.
De kunstenaar van de tekening is 'M. Langewisch'.
Burgemeester Frans van der Poest Clement [1880-1972] bestelt op 31 augustus 1928 twintig
afbeeldingen van Hotel Rijsoord bij de Dordtse fotograaf H.G. Beerman:
"31-08-1929 nr. 13514, opname, F. v.d. Poest Clement, burgem. v. Poortugaal,
20 afdrukjes Hotel Rijsoord, f 10"
Een week later wordt er een groepsfoto gemaakt.
In de administratie van de fotograaf staat:
'06-09-1929 nr. 13558 opname, v.d. Poest Clement, burgem. Poortugaal, 18/24 zwart groep, f 7,50'
De groepsfoto toont de commissarissen, en oud-commissarissen, van de Nuts-Spaarbank van het Departement
Overmaassche Dorpen, tijdens de viering van het 75-jarig jubleum op vrijdag 6 september 1929:
P.F. van Slijpe te IJsselmonde;
F. van der Poest Clement te Poortugaal;
W. van den Hoek Verduijn te Pernis;
K. Pas te Bolnes;
D.H. Nugteren te H.I. Ambacht;
M. van Spall te Barendrecht;
J. Sloof te Rijsoord;
A. Dekker Az, te Rhoon;
K. Labrijn te Heerjansdam;
H. Geervliet te Ridderkerk;
- RIJSOORD.
Een 75-jarig jubileum.
Op Vrijdag 6 Sept. a.s. viert de Nutsspaarbank van het Departement Overmaassche Dorpen, gevestigd te Rijsoord, haar 75-jarig jubileum. Deze nuttige instelling werd in 1854 opgericht te Rijsoord in de zaal van de toen bestaande ouderwetsche herberg „de Zwaan”. Klein begonnen mocht zij steeds in groei en bloei toenemen, zoodat haar reservefonds thans ruim f 70.000 bedraagt. In bijna alle dorpen van het eiland IJsselmonde zijn commissarissen gevestigd die zich met de inlagen en terugbetalingen belasten, terwijl van het Bestuur der Spaarbank thans als voorzitter de heer P.F. van Slijpe, oud-burgemeester van IJsselmonde en de heer F. van der Poest Clement te Poortegaal als secretaris fungeeren. Bestuur en commissarissen komt zeker dank en waardeering toe voor hun belanglooze behartiging.
Vrijdag 6 Sept, a.s. van 3-5 uur wordt in de Nutszaal van Hotel Boon te Rijsoord receptie gehouden, waarbij o.a. oud-commissarissen, voorzoover nog in leven, tegenwoordig hopen te zijn.
[bron: Nieuwsblad, gewijd aan de belangen van de Hoeksche Waard en IJselmonde 03-09-1929 (delpher.nl)]
De groepsfoto is gemaakt op het balkon van Hotel Boon aan de Waal te Rijsoord (gemeente Ridderkerk).
"Dromen van Rijsoord"
Op zaterdag en zondag 29 en 30 mei speelt actrice en storyteller Caja van der Poel in het voormalige schildersdorp Rijsoord de doorlopende lokatievoorstelling "Dromen van Rijsoord". Buiten in de voortuin van het voormalige woonhuis van de kunstenares Wilhelmina Douglas Hawley (1860-1958) - de Amerikaanse overgrootmoeder van Alexandra van Dongen (auteur van het gelijknamige boek 'Dromen van Rijsoord') - mijmert zij over haar opwindende kunstenaarsleven in New York en Parijs, haar vriendschap met Oscar Wilde en James McNeill Whistler, en blikt ze terug op haar beslissing om voorgoed in het kunstenaarsdorp Rijsoord te blijven wonen door haar huwelijk met Rijsoordenaar Bastiaan de Koning in 1901.
Waar en hoe laat
Tijdstip en lokatie van de voorstelling "Dromen van Rijsoord":
zaterdag en zondag 29 en 30 mei tussen 14.00-16.00, in de voortuin van Rijksstraatweg 66 te Rijsoord.
De voorstelling wordt gehouden tijdens het weekend van de jaarlijkse Kunstroute Ridderkerk.
Er kunnen maximaal 10 personen tegelijkertijd in de voortuin worden toelaten. Reserveren is niet nodig.
Met veel dank aan de Gemeente Ridderkerk en aan Margriet Schuil van de B&B Wilhelmina's Cottage.
NB.
In december 2018 speelde Caja van der Poel tijdens de lezing "Schildersdorp Rijsoord" de vroegere gastvrouw, vrouw Warendorp, van Hotel Warendorp (huidige Ross Lovell) in Rijsoord.
Gefilmd op de driesprong Rijksstraatweg - Noldijk. De Rijksstraatweg (voor de aanleg van de A16 in de jaren '50) was de gebruikelijke weg om naar Rotterdam te rijden.
00:00 Startpunt: Smalle weg bij Rijsoord
00:24 Rotterdam, Koningsbrug
00:49 Rotterdam, Locatie?
01:08 Rotterdam, Maasbrug
01:28 Rotterdam, Coolsingel
01:41 Rotterdam, Schiekade
01:55 Tunneltje, locatie?
02:05 Tolhuisje, Overschie
02:24 Overschie, beruchte bocht
02:41 Nog een tol, Locatie?
02:55 Ophaalbrug, "Zwethbrug" over de Zweth nabij Rotterdam
03:31 Tolhuisje ten Noorden van Delft langs de Vliet
03:45 Delftweg tussen Delft en Den Haag
03:52 Haagsche Schouw met dubbele tramweg
04:17 Door de Bollenstreek; stoomtram
04:30 Museum op Wielen
05:32 Hillegom
05:50 Hillegom, Locatie?
06:19 Haarlem gemeentegrens
06:24 Nieuwe borden van de KNAC/ANWB
06:30 Tocht door Haarlem
07:06 Locatie?
07:39 Haarlemmerweg, in de buurt van Halfweg(?)
08:18 Eindpunt Amsterdam.
[Beeld en Geluid (beeldengeluid.nl)]
Nadat eergisteren eene zeer drukkende hitte geheerscht en de thermometer van Fahrenheit des voormiddags ongeveer 80 graden geteekend had, barstte des namiddags tusschen vijf en zes ure een zoo vreeselijk onweder uit als weinigen zich herinneren in vele jaren te hebben bijgewoond. Het ging van stortregen en zwaren hagel vergezeld en de duisternis was gedurende ruim een kwartier uurs indrukwekkend.
In het Overmaassche vooral ging het onweder van hevigen wind vergezeld. De behuizing der hofstede Portland, niet ver van Rhoon, werd daardoor, naar verzekerd wordt, geheel verzet en ten deele vernield, terwijl in die streek verscheiden boomen om ver zijn geworpen.
Te Rijsoord, aan den straatweg naar Dordrecht, waar de duisternis zoo sterk was dat men eenige minuten lang uit de vensters der uitspanning letterlijk niets van de brug aan de overzijde, noch van water of boomen zien kon, terwijl alleen het onafgebroken bliksemvuur den horizont verlichtte, werd een notenboom door den bliksem getroffen en zijn andere boomen door de stormvlaag van een gespleten.
- Van IJsselmonde meldt men ons dat aldaar vele huizen door den orkaan beschadigd zijn en van de loods op de visscherij de Merode liet dak en de planken aan de eene zijde zijn afgewaaid ....
's Gravenhage, 5 Februarij. Aan het lokaal van het provinciaal bestuur alhier is heden aanbesteed het opruimen van de bestaande houten en het maken eener ijzeren brug op steenen landhoofden over de Waal te Rijsoord, in den Rijksweg van Katendrecht naar Zwijndrecht. Minste inschrijver was de heer S.H. Tassemeijer te Rotterdam, voor f 9586.
Onze stadgenoot, de heer B. M. Koldeweij, deel uitmakende van eene schilders-vereeniging de Voorwaarts, te Brussel,
welke sinds eenige weken eene tentoonstelling van het werk harer leden in het Oude Museum opende, heeft in alle Brusselsene bladen de beste beoordeeling over zijne geëxposeerde stukken mogen ontvangen.
De heer Gustave van Sijpe zegt o. a. in la Nation:
Mr. Koldeweij stelt een vijftien tal schilderijen en aquarellen ten toon; veel landschappen, onder anderen een Julij
vol licht en met groote juistheid van kleur, een landschap Aan de Waal zeer doorwerkt, ofschoon in het minst niet gelikt en een aquarel Straatje te Dordrecht met een zeer schoon licht.
Het verwonderlijkste is, dat de heer Koldeweij in het geheel niet meer tot de Hollandscha school schijnt te behooren.
't is niet meer zoo zwaar van uitvoering met ineengesmolten kleuren in al zljn werk is een wilskracht, een waaraan de Hollanders ons niet gewoon gemaakt hebben.
Tijdens het opknappen van het restaurant is een ouder plafond onder het huidige plafond op de begane grond in het restaurantgedeelte tegengekomen, met decoratieve beschilderingen van rozen, druiventrossen en engeltjes. Wie de schilder is en uit welke tijd de beschildering is niet bekend.
Düsseldorfer Figuren-, Portrait- und Interieurmaler und Graphiker. Er war Schüler der Düsseldorfer und Münchener Akademie. Zu seinen Lehrern gehörten Eduard von Gebhardt (1838-1925) und Franz von Defregger (1835-1921). Seine Malerei ist besonders von dem niederländischen Impressionisten Josef Israels (1824-1911) beeinflußt worden. Er war Mitglied im VDK1844.
Unten rechts monogrammiert: J-M-M
"The skating competition between English and Dutch professionals at Slikkerveer, near Rotterdam, Holland: returning by steamer / the start"
(uit: page 216; The Graphic Feb. 16, 1887)
****
- Heden hield de Nederlandsche Schaatsenrijdersbond in het lokaal „Eensgezindheid" te Amsterdam, onder leiding van den heer M. J. Walter, eene algemeene vergadering. Aanwezig waren 21 leden .... Verder werd medegedeeld, dat het bestuur besloten had, in den komenden winter eene internationale hardrijderij te Slikkerveer bij Kralingen te doen houden, indien een waarborgfonds bijeengebragt kon worden. Mogt het bestuur besluiten om dezen winter te Hamburg of elders nederlandsche rijders mede te doen rijden, ....
[Opregte Haarlemsche Courant 25-10-1886 (delpher.nl)]
- To racers, who to gain the slightest acceleration of speed are willing to
sacrifice convenience, some modifications may be suggested;
nevertheless, the skates recommended are precisely those in
which George See skated an English mile [= 1600 m] in two minutes
fifty-three seconds at Slikkerveer, on February 17, 1887,
which still remains the world's record for that distance. ...
[Skating / by Douglas Adams ; with a chapter for ladies by Miss L. Cheetham ; and one on speed skating by N.G. (archive.org)]
- "To the east and a few miles up the Maas lies the famous skating
resort known as Slikkerveer, and brought into European notoriety of recent
years by the international skating contests which have been held there.
Anyone who is fond of that most exhilarating of all forms of outdoor
exercise, skating, can hardly find a pleasanter trip in Holland than a
journey to Slikkerveer. The boat leaves the Rhine Station pier, and sails
for some miles up the Maas, which, at the season when the lake is fit for
skating, is pretty sure to be covered with tolerably large and thick masses
of ice floating down to the sea. With a bright sky overhead, the steamer
ploughs her way through the ice, and leaves you at a wayside pier on the
huge dyke which alone prevents the river on its left bank from flooding a
large tract of country. A short walk along the dyke brings you to a huge
enclosed expanse of ice, obtained by artificially flooding a large area, after
the fashion of those countries where the frost is certain not only to come,
but to linger longer than it does in England. Here a huge horse-shoe
course is marked out for racing, and on either side of this stretches ice
enough to afford ample room for all. It is too near Rotterdam to see much
of the distinctive peasant dress of Holland. Most of the skaters are attired
in costume not dissimilar to that seen in Hyde Park when the Serpentine
bears. Here and there a Zeelander or a Frieslander is met with, and the
dress of the great majority compares very unfavourably with the picturesque
costumes, which fashion, alas ! is fast beginning to drive out of Holland.
... The International meetings held under the auspices
of the Dutch Skating Association took place at Slikkerveer
last winter (1886-1887), and it is satisfactory to our national
pride to know that the races in both the amateur and professional
contests were won by English Fen skaters.
Dordrecht, or, as it is usually called, Dort, is a pleasant journey by ...
[uit: Pictures From Holland Drawn With Pen And Pencil (Richard Lovett, 1887]
- "Te Slikkerveer wil men aan den dooi alsnog de gelegenheid geven, de ijsbaan te bederven; de internationale wedstrijd, die eerst morgen zou worden gehouden, is uitgesteld tot Donderdag."
[Dagblad van Zuidholland en 's Gravenhage 15-02-1887]
- "De Ned. Sport meldt: „Het bestuur van den Ned Schaatsenrijdersbond
heeft een bezoek gebragt aan de banen te Slikkerveer, na welk onderzoek besloter,
is, den onlangs uitgestelden wedstrijd van „professional", dingsdag 15 Februarij
te doen plaats hebben. Hoewel de „National Skating Association" wegens de vele
reeds gedane uitgaven geene gelden meer beschikbaar had om engelsche mededingers
naar Slikkerveer te zenden zullen evenwel de heeren George (Fish) Smart,
James Smart, George See en Isaac See door vrijwillige bijdragen van de leden
der Club in staat gesteld worden mede te dingen. De ruime deelneming aan deze
dragen is vooral te danken aan de nette wijze, waarop de Engelschen laatst
te Slikkerveer werden ontvangen toen zij, niettegenstaande hunne te late aankomst
hoewel buiten hunne schuld, toch ter mededinging werden toegelaten. Ook de heer H.
Hagen zal, volgens een telegram uit Hamburg, tegenwoordig zijn.
De strijd tusschen Friezen en Hollanders zal scherp zijn, zoodat wij gerust
kunnen voorspellen, dat de bezoekers duizenden hopen wij een dag vol emotie zullen beleven."
[Opregte Haarlemsche Courant 15-02-1887]
- "De Stoomboot-Reederij Fop Smit te Rotterdam heeft verleden
zondag ongeveer 6000 personen naar de ijsbaan te Slikkerveer vertoerd.
Namens het bestuur van den Nederlandschen Schaatsenrijdersbond wordt aan de
N.R.Ct. medegedeeld dat voorloopig de internationale wedstrijd te Slikkerveer
is uitgesteld, aangezien het ijs nog niet de nodige dikte heeft. Intusschen
verneemt men, dat morgen-ochtend een match zal plaats hebben tusschen
heden aangekomen engelsche hardrijders en eenige Friezen."
[Opregte Haarlemsche Courant 16-02-1887]
- "Wedstrijd tusschen engelsche en nederlandsche hardrijders te Slikkerveer.
Heden heeft bij fraai weder op de ijsbaan te Slikkerveer eene match plaats
gehad tusschen James Smart uit Wilney, prijswinner te Cowtit; George See uit Wilney,
prijswinner te Cambridge; Arie van den Berg uit Benthuizen, prijswinner te Hamburg,
en B. Kingma, uit Grouw, prijswinner te Christiania.
Daar het plan om een wedstrijd te houden niet algemeen bekend was, was slechts een betrekkelijk
klein getal belangstellenden op het terrein. De wedstrijd had plaats op ome baan van 3200 meter.
Daar ten gevolge van het ontstaan van wakken de aangelegde baan niet geheel berijdbaar was,
moest hiervoor de baan viermaal worden omgereden. Do match was uitgeschreven door eenige
heeren liefhebbers, die daartoe een prijs van f 100 en eene premie van f 50 hadden uitgeloofd.
Bij den eersten rit welke tusschen den Engelschman See en den Hollander van den Berg plaats
had, was de twee eerste ommegangen van den Berg voor, doch later See, die won in 5 m. 51/4 sec.
Bij den tweeden rit tusschen den Engelschman Smart en den Fries Kin gma was Smart reeds
bij den tweeden omgang voor en won deze in 5 m. 55 sec.
De beide Nederlanders werden dus geslagen. Bij den eindrit, om prijs en premie, tusschen See
en Smart won See den prijs van f 100 in 5 m. 452/5 sec. en Smart de premie van f 50 in 5 m. 55 sec.
Morgen zal tusschen dezelfde rijders een wedstrijd plaats hebben op eene baan van 1600 meter.
Eene groote hardrijderij te houden zou met het oog op den toestand van het ijs en den alsdan
te verwachten toevloed nieuwsgierigen onverantwoordelijk zijn.
Er is dan ook geen sprake van tot nu toe. "
[Opregte Haarlemsche Courant 17-02-1887]
- "Wedstrijd te Slikkerveer.
Uit Slikkerveer seint men ons:
De baan bij Slikkerveer was heden druk bezocht. Het weder was prachtig en het ijs mooi.
Voor de baan van 1609 M. waren dezelfde mededingers als gisteren opgekomen.
De voorloopige uitslag is, dat Sec in 2 min.56 l/5 sec, Van den Berg 2 min. 58 1/5 sec.
over de baan deed en Smart in 2 min. 53 4/5 sec. de eindpaal bereikte,
terwijl Kingma 2 min. 54 2/5 sec. daarvoor noodig had.
De Nederlandsche hardrijders zijn dus afgereden." [Algemeen Handelsblad 18-02-1887]
CONCOURS D'ACADEMIE (peinte et dessinée).
Hommes.
...
CONCOURS DE TETES.
Dames.
...
CONCOURS DES QUATRE SEMAINES
Dames et Hommes.
Esquisses peintes - prix 50 fr. ex-aequo: MM Roger et Dabat
Mentions: MM Rosenkrantz, Tanner, Pignon, Brandenburg, Van Briggle, Mottsmith, Murphy.
Figures dessinées - Prix de 60 fr. ex-aequo: MM. Congdon, Murphy et Farnum.
Mentions: MM. Peixotto, Schulz, W.H. Thorndike, Miller, Chahin, Brandenburg, Landverklin, Moony, Roger, Redmond.
CONCOURS DE TORSE HOMME.
Hommes.
...
CONCOURS DES QUATRE SEMAINES
Dames et Hommes.
Figures dessinées - Prix de 50 fr.: H.W. Seawell; 3 prix de 25 fr. Waltensperger, Guthrie, Murphy.
Classés: Rotig, Gauret, Carpenter, Brainard, Hitchcok, Mondineu, Dabat.
Esquisses peintes - Prix de 50 fr. - Pas de prix déerné.
Classés: Reevs, Rosenkrantz, Buckland, L. Roger, P. Skender, Duachez de Glinka, Mlle Rottembourg, Murphy, Dabat, Mlle Dangon, Ramoz.
CONCOURS DE TETES (peintres et dessinées)
Prix: medaille d'argent: Mlle N Novak
Mlles. de Montille, Palmié, Dreyfus, Hawley, Homans, Hubbard, Rogers, Dangon, Sanders, Von Heckel."
Hommes et Dames.
Grand Concours de portrait - Prix 100 fr. et medaille: W. Geffeken.
Mentions: Roger, Tourte, W. Prell, Mlle Dreifus, Hummel, Italico Brass, Buckland,
Mlle Maniel, Mlle Boissaonnade, Mlle Jouvin, Mlle Postolsla, Mlle Sanders, Dabat,
Rosenkrantz, Mlle Rottembourg, Mlle Zimmermans, Mlle Hawley, Kunfy, Mlle Azar, M. le Rogers."
Objectnummer PC/T284 Titel Vrouw met kap
Maker van de Linden
Objectnaam krijttekening Materiaal / Techniek
krijttekening Formaat
bladmaat hoogte: 550 mm
bladmaat breedte: 350 mm
NB.
Willem van der Linden komt voor op de ledenlijst van Pictura uit 1906.
Hij woont dan in de C. van Beverenstr 21.
In het adresboek van 1906 staat: "Corn. van Beverenstraat 21 A. van der Linden, makelaar en W. van der Linden, teekenaar".
- Bevolkingsregiser 1890-1917
1. Arie van der Linden 5-7-1851 Dubbeldam, makelaar (h)
2. Geertruida Catharina Johanna van Zanten 16-2-1857 Dordrecht
3. Huibert van der Linden 2-3-1880
4. Jacobus Johannes van der Linden 25-8-1881
5. Willem van der Linden 25-4-1883, 27 sept 1901 naar 's Gravenhage
6. ....
17. Willem van der Linden 25-4-1883, 7 sept. 1904 van 's Gravenhage, 5-1-1905 naar Dusseldorf;
18. Willem van der Linden 25-4-1883, teekenaar, 17-4-1905 van Dusseldorf, 27-1-1906 naar Londen;
19. Willem van der Linden 25-4-1883, kantoorbediende, 30 oct. 1906 van Londen, 6-1-1909 naar Apeldoorn;
WONENDE: St. Jorisweg 43; Maartensgat (21) 23; Corn. van Beverenstraat 21; 4 april 1910 naar Velp;
+
1. Arie van der Linden 5-7-1851 Dubbeldam, makelaar (h)
2. Geertruida Catharina Johanna van Zanten 16-2-1857 Dordrecht
6. Willem van der Linden 25-4-1883, z.b., 10 Oct 1910 uit Rheden, 26 sept 1914 naar Prinsenhage
9. Willem van der Linden 25-4-1883, 30 aug, 1911 uit 's Gravenhage, 14 Oct. 1913 naar Rotterdam
WONENDE: 10 okt 1910 uit Rheden; Maartensgat 11; Corn. van Beverenstraat 21;
[https://www.regionaalarchiefdordrecht.nl/app/themes/regionaalarchiefdordrecht/maisi_ajax_proxy.php?mivast=46&mizig=210&miadt=46&miaet=185&micode=256&minr=7919654&milang=nl&misort=last_mod%7Cdesc&mizk_alle=256&miview=viewer2]
+
- Rotterdam 1880-1940
Willem van der Linden, 25-4-1883 Dordrecht, leeraar teekenen, 4-5-1920 naar GK;
E.v.D.
(de ze tekst behoort bij de
tentoonstelling Hoodie (01/12/2019 – 23/08/2020 Het Nieuwe Instituut)
Hooded Histories: Alexandra van Dongen
In het kader van The Hoodie hebben Het Nieuwe Instituut en curator Lou Stoppard verschillende experts uitgenodigd om hun eigen gespecialiseerde licht te laten schijnen op het veelzijdige gelijknamige kledingstuk. Hun bijdragen vanuit de meest uiteenlopende invalshoeken bevestigen de rijkdom aan verhalen die de capuchontrui vertegenwoordigt en bieden verdieping bij de thema’s die in de tentoonstelling worden aangesneden. In haar artikel ‘Hooded Histories’ voorziet kunsthistorica Alexandra van Dongen (conservator historische vormgeving bij het Rotterdamse Museum Boijmans van Beuningen) de hoodie van een aanvullend (trans)historisch en transcultureel perspectief.
Aan de hand van een terugkeer naar de oudst bekende bronnen over hoofd-bedekkende kleding, een casestudy naar de huik, het fenomeen modest fashion en een uitstapje naar hedendaagse kunst begeleidt Van Dongen de lezer langs een aantal takken van de ‘stamboom’ van hoofd- en lichaam-bedekkende kleding. ....
<...>
In de onlangs in het Stedelijk Museum Schiedam (2019/2020) georganiseerde tentoonstelling Modest Fashion verkenden podiumkunstenaar Rajae El Mouhandiz en ik als gastcuratoren onder meer de gedeelde geschiedenis van de Europese huik en de Noord-Afrikaanse haik, een hoofd- en lichaam-bedekkende vrouwenmantel.
Vanaf de zestiende eeuw zijn hoofddoeken in de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden gedragen door vrouwen van uiteenlopende sociale status, waarna het kledingstuk zich doorontwikkelde tot diverse vormen van lokale hoofdbedekking, die voortleven in de laatste uitingen van traditionele ‘klederdracht’ in bepaalde regio’s in Nederland, zoals mijn betovergrootmoeder Geertje de Koning-van der Giessen (1840-1926) uit het Zuid-Hollandse Rijsoord maar die je ook terugziet in andere Europese landen, van het Franse Bretagne tot bergdorpen in Duitsland.
<...>
etc
Huik als regenmantel
Bij het zeilen is een huik een stuk zeildoek dat gebruikt wordt
op het opgedoekte grootzeil en soms ook de giek en de gaffel af te dekken.
Het is dus niet zo gek om de huik als als regenmantel te zien, die
over de jurk werd gedragen en 'boven op het hoofd sloot in een styve ronde kap,
aan welker kruin van boven een pluim of handvatsel was'.
Het haar dat door de dames die in een zogen. keuvel droegen, werd in een knot gedaan.
Hierover kwam de keuvel, oftewel de sluiermuts. Keuvel wordt ook wel omschreven als:
kap van een mantel, vrouwelijk muts en vrouwenmuts met afhangende strook.
"... In plaats van den vlieger [=wijde mantel/jurk met korte mouwen] gebruikte men ook de huik, een langen
zwarten mantel of opperkleed van ligte stoffe, grein, saai of laken,
dat het geheele ligchaam, het hoofd niet uitgezonderd, bedekte, om
de kleederen voor regen te beschutten en dat boven in oon ronde
kap eindigde. "Zij werd, schreef Berkhey, op zoodanige wijze ge-
maakt, dat ze boven op het hoofd sloot in een styve ronde kap, aan
welker kruin van boven een pluim of handvatsel was, waarmede men de
huik opzette of aflegde." Van die kap hing de huik met ruime plooijen
tot onder over de bouwen, of ook wel ter halverwege, doch dan was
het slechts een halve huik. Zeldzaam verlieten de vrouwen hare wo-
ning zonder de huik om te slaan. Zij sloeg dien om als het regende,
als zy - en zulks deden de deftigste vrouwen, zelfs de echtgenoo-
ten van professoren - naar de markt ging, zieken of familie bezocht.
"Komt in moer, hanght je huyck op, en set jou manckje neêr",
zei Aeltje Melis tot Trïjn Jans in Bredero's "Meulenaer"; in "Jan
Saly", zei Trijn, toen ze uit zou gaan:
"Welan, wacht ien oogenblick, 'k sel mijn huyck met mijn manckje
kryge" , en Warenar vergelijkt den gang zijner dienstmaagd Reym,
by dien van een "luis op ien terige huik". De huik van Trijn Ra-
tels, de koppelaerster , in Jan Saly, was "van het ouwe testaments-
laken die dick en starck is gelijck een iecke planck", dus van geen
"kranck stof, dat wijt gaept en niet en bijt".
Soms was de huik ook van fluweel. "Buyze kykt uit de stok het
ien huyck op, 't varken het fyn fluwiel op syn neus" leest men in
de klucht van Oene. Wij zouden zeggen:
"Al draagt een aep een gouden ring,
"Het is en blijft een leelijk ding". Aan de huik zijn een menigte spreekwoorden ontleend, zooals:
onder de huik trouwen, onder de huik schuilen de vodden, hij gaat
onder de huik ter kerk, hij hangt zijn huik naar den wind, zamen
huiken enz. Later werd de huik door de pelise vervangen ... "
(De kleer- en linnenkast eener jonkvrouw en vrouw; uit: Het Oud-Hollandsch huisgezin der zeventiende eeuw (G.D.J. Schotel (1807-1902), 1868))
"... Instead of this garment another garment was somtimes
worn, called a huik, whick was a long cloak made of
serge or cloth, to cover the whole dress, and which
was furnished with a hood to protect the head from
the rain. In other words, it was a kind of pelisse. ..."
[uit: Dutch New York]
E.v.D.
Art in Hamilton
.. the recent exhibition of the Woman's Art Assocation held their proves ...
Miss Muntz and Miss Hawley were well represented, but their work needs no comments.
That an energetic trained artist is appreciated here, is proved in the
amount of work, both reaching and individual productions, whichs falls to
the lot of Miss Muntz, A well-filled studio several days in the week
teaching in Hamilton on other days, and a succesfull class in St. Margaret's college are surely sufficient for
one person's brains and hands. Besides this however. Miss Muntz has
always on the easel studies to which she gives herself her own development,
and added to this are commissions such as the flower picture - of roses - recently purchased by E.F.B. Johnston, Q.C.
Some of the most natural and child-like children hang now on the walls of her studio, her
latest being a typical young Canadian in blanket suit and toque, with snowshoes.
Miss Muntz goes to Paris and her favorite Holland this summer where pupils and work await her.
She takes no party with her, but expects to been joined there by some young
people who will study with her.
St. Margaret's art students will sketch out of doors with Miss Muntz while she is here.
Miss Hawley is also busy in Paris, teaching in colorassi, and disposing of more of her work than she did in Canada.
A very congenial little party of nine ladies of Toronto is busily sketching in Holland, at Dordrecht.
Elsewhere are Miss Muntz and Miss Hawley.
Mrs Dignam, Mrs. Carter, the Misses Davison and others are of the former party.
Mademoiselle Vanden Broeck came to town on Tuesday, and
was on Wednesday entertained at dinner by Mrs. Janes, with
whom she afterwards attended the Portrait Exhibition. Mlle.
Vanden Broeck, whose criticisms are always straight from the
shoulder and unblased by any force save her own artistic
knowledge, at once gave the palm of victory to Miss Laura
Muntz’s portrait of Miss Hawley - a picture which more and more
delights one at each successive view. Miss "Chip” Blackburn
was able to come with Mlle. Vanden Broeck, and both are the
guests of Mrs, Case.
A very interesting life class is that of Miss Muntz and Miss Hawley, conducted
at their studio. Last week a demure little figure in a very old gown
of pinkish raw silk, with a very much abbreviated waist to it, a fawn poke
bonnet with green ribbons, and clusters of purple violets, posed naively.
A scarf of white gauze with embroidered edge, the
poetic, historical scarf of our grandmothers, fell from the shoulders. You will perceive
what the possibilities were of an artistic figure,
under the experienced tuition of these yound ladies.
Miss Muntz conducted
work in oils, Miss Hawley in water colers. Every Tuesday and Thursday
morning a different model poses. On Saturday morning the stydy is from the nude.
Miss W.D. Hawley and Miss Muntz have opened a class in their studio on Tuesday (25 febr. 1899)
and Thurday mornings in study from life.
Saturday morning wil be devoted to the nude.
Studio and Gallery
Weather this city, regarded from a purely commercial
standpoint, is steadily growing wealthier or not is a
question outside the range of this column. Probably it may be regarded
as a question quite beyond the feminine capacity to compute. This, however, we
are assured of, that every year sees added wealth in some elements which are of far
superior quality to commercialism and which make more truly and certainly
for real greatness. We are, for instance, gradually accumulating art wealth, both
in tangible possessions and the intangible and spiritual force which produces these
possessions. Of this valuable element we have had recently in the art knowledge,
experience and talent brought to us in the persons of Miss Laura Muntz and Miss
M. Hawley, a very important addition.
Miss Muntz took out of this country some five or six years ago a comparative capital
of genius, which she invested in Paris in serious study, and. which she returns to
us with good measure of interest. The important question to her and to her equally
gifted companion, Miss Hawley, who accompanies her, is, I take it, are we pre-
pared to utilize the wealth they have brought us? If not, can we afford to lose
it? for we shall certainly be poorer without it. There is a withholding, indeed, in
civic life which tendeth to poverty. Artists in this new land have concerned
themselves almost entirely with the easel It has been necessary for them so to do.
Indeed, we have come almost to think art exhausts itself in the easel pic-
ture, so little of the larger and broader art of decoration have we found need for. It
may be we have over-produced in easel printings. In its beginnings art was employed to decorate, to make beautiful and
instructive necessary objects. Kenyon Cox is responsible for saying that it may
be soon again, that artist will be considered greatest who excels in decoration.
Certainly those centers where art thrives best to-day are beginning to be much con-
corned about decoration and civic art. Now, although the young ladies referred
to have qualities which make it easy for them to produce artistic easel paintings, there is
greater and broader work within reach of both. Miss Muntz, who confines
herself almost exclusively to oils, has had
her portraiture on the wall of a French salon. For her figure subjects she has received honorable mention from the same
source, an honor, by the way, given for the first time to a foreign lady.
Reproductions of some of her works have appeared in some of the best Continental
art magazines. She has had the honor of forming the first life class for women alone, in Paris. The ancient and honorable Academie Colarossi recognized this service
by granting her free tuition, and she possesses a medal from this same institution.
Miss Hawley, who was one of the
original projectors of the New York Water Color Society, and a vice-president of the
Students’ Art League there, has also a medal from the Academie Colarossi, in
which school she was a teacher, another honor given for the first time to a lady.
Her works have also been reproduced in
leading art journals. She confines herself to water-colors, and is particularly excellent
in figure subjects, notably the nude and still life.
“Michael Angelo,” says Ruskin, ‘ bids you follow his phantoms into the abyss of
heaven, but a modern French painter drops his hero out of the picture frame.”
The quality of reticence is not a conspicuous feature. In the work of
Muntz are plainly visible the qualities essential to mural decoration. Broad, flat
masses of color; simple, harmonious, a truly decorative effect and feeling
meates it all. She is essentially womanly in her conceptions
in her excelling most in figures of women and children. The work
of mural decoration is many-sided, and there may be mechanical difliculties which
we are not accustomed to consider woman’s forte, yet though tradition
critics are contrary, we venture to predict a future for these young ladies as mural
decorators if they get an opportunity of using theur talents.
The use of children as subjects for decoration is greatly on the increase.
Waht excellent subjects they make!
Ond of the conspicuous features of the great Berlin annual exhibition is the decoratice
work of Frau Cornelia Paezka, consisting of
two large panels entitled Music and Dancing, intended for the decoration of a music salon. Miss Hawley has in hand a classical composition.
There is a large field in Toronto for decorative work in the homes, the schools, public buildings,
and we hope many of these will soon be made more beautiful, more interesting by the addition of some of the decorations of Miss Muntz and Miss Hawley.
Miss Laura Muntz, whom the art world of Toronto gladly welcomes back agter a prolonged stay in Paris, and Miss Hawley,
who has also been studying in Paris, have taken a studio together at 16 Rusholm road.
Op 9 december 2020 geveild bij Ceffins (Cambridge, UK).
(https://www.invaluable.com/auction-lot/william-kay-blacklock-arca-british-1872-1924-514-c-fef4745b47)
En in januari 2021 aangeboden op Ebay als 'girl by river'.
Op de achtergrond zijn de huizen op de Pruimendijk te zien, en een puntje van het eiland De Nes is te zien.
WHO IS THE OWNER OF THIS WORK?
RIDDERKERK - Er is al serieuze belangstelling voor de koop van het museum Johannes Postschool in Rijsoord. Op Funda is de informatie over het museum aan de Rijksstraatweg binnen een week door ruim 12.000 mensen bekeken. De makelaar heeft bovendien al afspraken voor bezichtigingen kunnen maken met enkele geïnteresseerden. “De belangstelling is groot. Ik had niet verwacht dat er al zo snel serieuze gegadigden zouden zijn” zegt museumeigenaar Ad Los.
en snelle verkoop zal overigens wel onder voorbehoud zijn. Het eerste recht van koop heeft de gemeente Ridderkerk. Dit is zo opgenomen in de overdrachtsakte van het vroegere schoolgebouw, die 25 jaar geleden door de gemeente en Los werd overeengekomen. Met een prijs op basis van een taxatie van een onafhankelijk taxateur zal het gebouw aan de gemeente aangeboden moeten worden. Wanneer de gemeente niet ingaat op deze aanbieding (of twee maanden niet reageert) is de eigenaar niet meer aan deze afspraak gehouden.
Of de gemeente gebruik zal maken van het eerste recht tot koop is nog niet bekend. Richting gemeentehuis is nog geen aanbieding gedaan voor de overname van de museumschool. Wel heeft de eigenaar bijna twee jaar geleden verzocht om de voorwaarde tot aanbieding aan de gemeente te schrappen. Op antwoord op dit verzoek wordt nog gewacht. Toen het gebouw in 1996 werd verkocht was een voorwaarde dat het lokaal waar Nederland op 15 mei 1940 capituleerde behouden zou blijven als klaslokaal. Ad Los maakte in de lokaal een bijna levensechte reconstructie van de ondertekening van de capitulatie. Daarnaast bouwde hij de voormalige school uit tot een compleet museum met een compleet museum met onder meer een filmlokaal, planetarium en observatorium.
Andere situatie
“De investeringen in deze inrichting overtreffen de investering in het gebouw zelf, dan ook verre. Van enigerlei vorm van speculatie, kan in de meest gunstige scenario’s, dan ook geen sprake zijn. Omdat de rechten van de gemeente Ridderkerk, slechts het gebouw betreffen, is er sprake van een volkomen andere situatie” vindt Ad Los, die het gebouw met de volledige inhoud wil verkopen.
De gemeente Ridderkerk nam het eerste recht tot koop in de overdrachtsakte op om eventuele speculatie met het gebouw tegen te gaan. “Gebouw en inrichting zijn door de jaren heen een onlosmakelijk geheel geworden, dat landelijk, maar ook van buiten onze landsgrenzen, als museum naam heeft gemaakt en goed wordt bezocht. Het voortbestaan van het gebouw als museum, is naar mijn overtuiging het best gediend, als allerlei belemmerende voorwaarden, dan niet aan de orde zijn.”
FUNDA:
https://www.funda.nl/koop/ridderkerk/huis-41144525-rijksstraatweg-99-101/
May 23, 2019
Anna Holmes combines her love of art and history in the auction business.
The lead up to an auction is a fascinating time for us, as we often unearth new and exciting details about the artworks in our care. This leads to an even greater appreciation of the artists and works we are entrusted with.
One of these compelling artworks is Lady in White by Laura Muntz Lyall, to be offered in our forthcoming Canadian and Inuit Fine Art Auction on May 27. This beautiful portrait of a woman was consigned to us as a possible portrait of Mrs. Robert Reid – the wife of Robert Reid, past president of London Life Insurance Company in London, Ontario. This line of provenance was assumed because the painting purportedly came from the home of Mr. Reid.
During the course of our research on this Muntz painting, we came across a black and white photograph of the painting in an 1899 edition of the Toronto Globe, which was reproduced in Joan Murray’s book, Laura Muntz Lyall:Impressions of Women and Childhood. This exciting discovery led to further research on the identity of the sitter portrayed in Lady in White, who we now believe to be Wilhelmina Hawley, an American painter.
As we shared in our essay in the auction catalogue, Wilhelmina Hawley was a dear friend of Laura Muntz. Both women studied at the Academie Colarossi in Paris, and were part of the same artistic circle as James Abbott McNeill Whistler. The two women lived and painted together from 1893 to 1897. They clearly had a strong connection while living in Paris, sharing in their love of art, while also travelling to the artist village of Rijsoord, Netherlands in the summer of 1892 to paint.
We believe that Muntz executed this portrait of her friend in 1897, the same year that the work was exhibited in Paris. This portrait of Hawley was then lent to an exhibition at the Women’s Art Association of Canada in 1899 (the year the work was reproduced in the Toronto Globe). We can only assume that when Laura returned to Canada in 1897, she brought this portrait back with her. Murray’s book also shares another portrait of Hawley that Muntz painted in 1895, depicting Wilhelmina reading in an elegant white dress.
Incredibly, we were able to make contact with the descendants of Hawley – her great granddaughter in fact. She has confirmed that this painting does indeed depict her great grandmother, Wilhelmina Hawley.
The relationships that this painting represents and the connections it has inspired is truly moving. As a lover of art and history, I feel grateful to have had the opportunity to not only admire this painting, but to learn about the connection between these female artists of the 19th century and to reconnect a family with their ancestor. We can now definitively offer Lady in White as an important historical portrait of Wilhelmina Hawley.
Lot 58
LAURA ADELINE MUNTZ LYALL, O.S.A., A.R.C.A.
LADY IN WHITE
oil on canvas, laid down on board
inscribed on the reverse “From the estate of Robt. H. Reid – London, Ont. (said to be a portrait of Mrs. Robt. H. Reid)”
57 ins x 37.5 ins; 144.8 cms x 95.3 cms
Estimate $20,000 – 30,000
RIDDERKERK - Het museum Johannes Postschool in Rijsoord is te koop gezet. Het educatiemuseum aan de Rijksstraatweg is in de verkoop gebracht bij De Landerije Makelaars en werd op 24 december op Funda gezet.
Eigenaar Ad Los hoopt op het vinden op een gedreven man of vrouw, die met dezelfde passie het museum zal voortzetten. Haast met de verkoop heeft hij naar zijn zeggen niet: “Huizen gaan nu als zoete broodjes, maar voor een museum zullen er niet zoveel kopers zijn. Het is dus wachten op een geschikte partij. Ondertussen blijf ik hier gewoon doorgaan, want ik vind het nog steeds leuk. Maar ik ben 72 en moet dus ook naar de toekomst kijken. Ik zal hier niet voor eeuwig zijn.”
Planetarium en 3D-films
Het schoolgebouw waar op 15 mei 1940 de capitulatie werd ondertekend, kwam in 1996 in handen van Ad Los. Hij kocht het van de gemeente en maakte er een museum van met onder meer een getrouwe reconstructie van het lokaal ten tijde van de capitulatie, een planetarium en een observatorium met een Zeiss telescoop. Een origineel ruimtevaartpak van Alexei Leonov is er ook te bewonderen. Daarnaast bouwde Los een ‘tijdmachine’ die met 3D-films teruggaat naar historische momenten, een bioscoopzaal en een restaurantruimte. Bezoekers kunnen bovendien met een rondvaarboot de Waal op.
De koper van het museum krijgt het er allemaal bij. Ook de beheerderswoning, waar Los nu zelf woont, is bij de koop ingegrepen. “Als er iemand komt die wil dat ik er volgende week uit moet zijn ben ik weg. Maar het zal wel langere adem vergen. Tot die tijd ga ik hier met alle plezier door” zegt de museumbouwer.